Τοπική ανοσοθεραπεία του μελανώματος με… «τσιρότο»

Μια νέα μέθοδο για τη χορήγηση τοπικής ανοσοθεραπείας σε ασθενείς με μελάνωμα, τον πιο επιθετικό καρκίνο του δέρματος, ανέπτυξαν ερευνητές στις ΗΠΑ. Πρόκειται για ένα «τσιρότο» (επίθεμα) που διαθέτει μικροσκοπικές βελόνες, οι οποίες τρυπούν το δέρμα και χορηγούν το αντικαρκινικό φάρμακο (αντισώματα).

Τα πειράματα σε ζώα έδειξαν ότι η μέθοδος είναι πιο αποτελεσματική σε σχέση με άλλες ανοσοθεραπείες κατά του μελανώματος.

Αν το μελάνωμα διαγνωσθεί έγκαιρα, οι ασθενείς σε ποσοστό 98% έχουν προσδόκιμο ζωής πέντε ετών τουλάχιστον. Το ποσοστό όμως πέφτει στο 17% περίπου, αν ο καρκίνος κάνει μεταστάσεις πριν τη διάγνωση και θεραπεία του με χειρουργική αφαίρεση, χημειοθεραπεία, ακτινοθεραπεία και, πιο πρόσφατα, με ανοσοθεραπεία, που βοηθά τον ανοσοποιητικό σύστημα του ασθενούς να καταπολεμήσει τους όγκους.

Δημιουργήθηκε το πρώτο «μινιμαλιστικό» συνθετικό κύτταρο

Ερευνητές στις ΗΠΑ, με επικεφαλής τον διάσημο βιολόγο Κρεγκ Βέντερ, πρωτοπόρο στην ανάγνωση του ανθρωπίνου γονιδιώματος, σχεδίασαν και συνέθεσαν το ελάχιστο δυνατό γονιδίωμα ενός μονοκύτταρου οργανισμού, ενός βακτηρίου που περιέχει μόνο εκείνα τα γονίδια (473), τα οποία είναι τα απολύτως αναγκαία για να ζει.


Το επίτευγμα, που παρουσιάσθηκε στο κορυφαίο επιστημονικό περιοδικό «Science», αποτελεί συνέχεια και προέκταση του πρώτου συνθετικού βακτηριακού κυττάρου, που η ίδια ερευνητική ομάδα είχε δημιουργήσει το 2010, προκαλώντας αίσθηση διεθνώς. 'Ανοιξε από τότε ο δρόμος για τη συνθετική βιολογία, μέσα από τον σχεδιασμό ενός γονιδιώματος στον ηλεκτρονικό υπολογιστή, στη συνέχεια τη χημική δημιουργία του στο εργαστήριο και, τελικά, την μεταμόσχευσή του σε ένα κύτταρο, ώστε αυτό να ελέγχεται μόνο από το συνθετικό γονιδίωμα.

Έκτοτε, ο Βέντερ και οι συνεργάτες του έβαλαν ως επόμενο στόχο να συνθέσουν ένα «μινιμαλιστικό» κύτταρο, που να μην περιέχει κανένα άλλο γονίδιο, παρά μόνο όσα χρειάζονται για να έχει ζωή με την απλούστερη δυνατή μορφή. Φαίνεται πως πλέον το πέτυχαν. Στο βάθος του ορίζοντα διαγράφεται η «αιρετική» προοπτική δημιουργίας ζωής εκ του μηδενός, γι' αυτό, άλλωστε, ο Κρεγκ Βέντερ, που έχει δημιουργήσει την εταιρεία Synthetic Genomics, έχει κατηγορηθεί συχνά ότι «το παίζει Θεός».

Αλτσχάιμερ: Αυτό το τεστ ερωτήσεων αποκαλύπτει αν κάποιος έχει πρόβλημα!

Η ήπια λήθη είναι ένα φυσιολογικό μέρος της γήρανσης. Αν έχετε πρόβλημα να θυμάστε το όνομα κάποιου ατόμου, αλλά σας έρχεται αργότερα, αυτό δεν είναι σοβαρό πρόβλημα μνήμης.

Αλλά εάν τα προβλήματα μνήμης επηρεάζουν σημαντικά την καθημερινή σας ζωή, σύμφωνα με το iatropedia.gr, θα μπορούσαν να είναι τα πρώτα σημάδια της νόσου του Αλτσχάιμερ.

Αν και τα συμπτώματα που εκδηλώνει ο καθένας ποικίλλουν σε πλήθος και ένταση, είναι σημαντικό να μπορείτε να προσδιορίσετε τα πρώτα σημάδια. Κάντε τις ακόλουθες ερωτήσεις στον εαυτό ή σε κάποιον δικό σας άνθρωπο που ενδεχομένως να έχει πρόβλημα Αλτσχάιμερ και δώστε όσο πιο ειλικρινείς απαντήσεις μπορείτε:

Απώλεια μνήμης: Αυτό είναι το πιο κοινό σύμπτωμα. Μήπως ξεχνάτε εύκολα τις πληροφορίες που μόλις μάθατε; Χάνετε σημαντικές ημερομηνίες, ονόματα και τα γεγονότα; Ξεχνάτε ακόμα και σημαντικά πράγματα που έχουν συμβεί; Ρωτάτε διαρκώς ξανά και ξανά τις ίδιες πληροφορίες; Βασίζεστε σε μεγάλο βαθμό σε βοηθητικά όπως χαρτάκια με σημειώσεις ή υπενθυμίσεις στο smartphone σας;

Πρόβλημα στον σχεδιασμό και την επίλυση προβλημάτων: Έχετε πρόβλημα να κάνετε σχέδια και να τα τηρήσετε; Σας είναι δύσκολο να ακολουθήσετε μια συνταγή, ακόμα και αν την έχετε χρησιμοποιήσει πολλές φορές; Είναι δύσκολο να επικεντρωθείτε σε λεπτομερείς εργασίες, ιδίως όταν αυτές περιλαμβάνουν αριθμούς; Για παράδειγμα, μπορείτε να παρακολουθείτε τους λογαριασμούς σας και να την κίνηση του τραπεζικού σας λογαριασμού;

Οι καθημερινές εργασίες είναι μια “πρόκληση”: Έχετε πρόβλημα να οδηγήσετε προς έναν προορισμό στον οποίο πάτε συχνά; Μπορείτε να ολοκληρώσετε ένα συνηθισμένο έργο στον χώρο εργασίας; Μήπως ξεχνάτε τους κανόνες του αγαπημένου σας παιχνιδιού;

Σύγχυση χρόνου και τοποθεσίας: Μπορείς να κατανοήσετε πλήρως κάτι που δεν συμβαίνει αυτήν τη στιγμή; Αισθάνεστε αποπροσανατολισμένος; Μήπως χάνεστε εύκολα στον δρόμο; Έχετε ξεχάσει ποτέ που βρίσκεστε; Θυμάστε πάντα το πώς φτάσατε εκεί;

Αλλαγές στην όραση: Σας είναι ολοένα και πιο δύσκολο να διαβάσετε τις λέξεις σε μια σελίδα; Έχετε πρόβλημα κρίνετε πόσο μακριά είναι κάτι; Μπορείτε να διαχωρίσετε τα χρώματα;

Οι λέξεις και οι συνομιλίες σας δημιουργούν εκνευρισμό: Το λεξιλόγιο γίνεται κάτι με το οποίο δυσκολεύεστε; Μπορείτε να βρείτε τη σωστή λέξη που ψάχνετε; Μήπως λέτε τα πράγματα με το λάθος όνομα; Αποφεύγετε να συμμετέχετε σε μια μία συζήτηση; Είστε σε θέση να την παρακολουθήσετε ως τρίτο πρόσωπο; Σταματάτε ξαφνικά στην μέση μιας συζήτησης, γιατί δεν ξέρετε τι να πείτε; Επαναλαμβάνετε συχνά κάτι που μόλις είπατε ήδη;

Έναν καφέ, παρακαλώ!

Είναι αλήθεια ότι ο καφές ανεβάζει την πίεση; Τι προσφέρει στον οργανισμό, εκτός από τόνωση; Και πώς θα απολαύσουμε στο σπίτι όλες αυτές τις μοντέρνες παραλλαγές(με ή χωρίς κατάληξη -ccino) που συναντάμε στα πιο trendy καφέ; Οι γνώστες της επιστήμης, αλλά και της τέχνης του καφέ αποκαλύπτουν.

Υπήρξαν στιγμές στην ιστορία του που ο καφές έτυχε ενθουσιώδους υποδοχής ως γιατρικό για τα πάντα και άλλες που καταδικάστηκε ως «χαρμάνι του διαβόλου» - στην τελευταία περίπτωση, συνήθως για πολιτικούς ή θρησκευτικούς λόγους, όταν τα καφενεία, ως τόποι συνάντησης, βρίσκονταν στα ύψη της δημοτικότητάς τους. Σήμερα, η πρώτη μας σκέψη κάθε πρωί ανήκει στον καφέ. Η τονωτική δράση της καφεΐνης μάς κρατά ξύπνιους. Υποτασσόμαστε στην έντονη γεύση του και το μοναδικό άρωμά του. Πάνω από 400 δισεκατομμύρια φλιτζάνια καφέ καταναλώνονται κάθε χρόνο σε όλο τον κόσμο, αφού ο καφές αποτελεί το πιο δημοφιλές ρόφημα σε όλες τις ηπείρους και σε όλους τους πολιτισμούς.

Μια φορά κι έναν καιρό...
Ένας βοσκός στην Αβησσυνία (σημερινή Αιθιο­πία), ονόματι Kaldi, παρατήρησε ότι οι κατσίκες του χόρευαν στα πίσω πόδια μετά τη βρώση κάποιων κόκκινων καρπών. O Kaldi έφερε τους καρπούς αυτούς στο τοπικό μοναστήρι, όπου οι μοναχοί στη συνέχεια τους χρησιμοποίησαν προκειμένου να παραμένουν σε εγρήγορση κατά τη διάρκεια των προσευχών τους. Πιστεύεται ότι, προτού ο καφές εκτιμηθεί ως ρόφημα, οι ιθαγενείς πιθανόν να μασούσαν τους ώριμους καρπούς και τους κόκκους ως τροφή. Το δέντρο του καφέ, λοιπόν, πιθανόν κατάγεται από την Αιθιοπία, όπου και ανακαλύφτηκε περίπου το 600 μ.Χ.

Ο καφές... εις βάθος

Ανακαλύφθηκαν «πλαστικοφάγα» βακτήρια

Περαιτέρω έρευνα θα εξετάσει πώς αυτά τα βακτήρια μπορεί να προσαρμοστούν ώστε να διασπούν μεγάλες μάζες ΡΕΤ για εμπορική χρήση.

Ένας τύπος βακτηρίων που τρώει πλαστικό ανακαλύφθηκε πρόσφατα κατά τη διάρκεια δοκιμών σε υλικό από εργοστάσιο ανακύκλωσης.

Μία τέτοια μορφή ζωής μπορεί να χρησιμεύσει στην αποσύνθεση πλαστικών και άλλων απορριμμάτων, και την επαναχρησιμοποίησή τους σε νέα προϊόντα.

Ένας από τους τύπους πλαστικού που είναι δυσκολότερο να ανακυκλωθεί είναι το ευρέως χρησιμοποιούμενο τερεφθαλικό πολυαιθυλένιο (ΡΕΤ), γνωστό ως πολυεστέρας.

Περίπου 51 εκατομμύρια τόνοι προϊόντων πολυεστέρα κατασκευάζονται κάθε χρόνο, κυρίως για συσκευασίες τροφίμων και είδη ρουχισμού.

Τα συγκεκριμένα βακτήρια καταναλώνουν το πλαστικό, αφήνοντας πίσω απλές χημικές δομικές μονάδες.

Το φαινόμενο των τυφώνων

Ένας τυφώνας είναι ένας μεγάλος και ισχυρός τροπικός κυκλώνας, μια περιοχή χαμηλής πίεσης που περιστρέφεται αντίθετα προς τη φορά των δεικτών του ρολογιού. Οι λιγότερο ισχυροί τροπικοί κυκλώνες καλούνται και τροπικές θύελλες. Ένας τυφώνας καλείται ως "τυφώνας" στον Ατλαντικό Ωκεανό και ως "κυκλώνας" στον Ινδικό Ωκεανό. Η απόσταση που μπορεί να καλύψει ένας τυφώνας από το κέντρο του (μάτι του τυφώνα) κυμαίνεται από 25 ως και 300 μίλια περίπου.

Εξαιτίας της υψηλής έντασης των ανέμων, των βροχοπτώσεων και των παλιρροιακών κυμάτων το φαινόμενο του τυφώνα μπορεί να προκαλέσει μεγάλες καταστροφές.

Με βάση την Ιαπωνική μετεωρολογική υπηρεσία, οι τυφώνες διακρίνονται στις παρακάτω κατηγορίες ανάλογα με την ένταση (ταχύτητα) των ανέμων:

Απλός τυφώνας = 17 ως 32 μέτρα το δευτερόλεπτο (ή 63-117 χιλιόμετρα την ώρα)
Ισχυρός τυφώνας = 33 ως 44 μέτρα το δευτερόλεπτο (ή 118-157 χιλιόμετρα την ώρα)
Πολύ ισχυρός τυφώνας = 44 ως 54 μέτρα το δευτερόλεπτο (ή 157-194 χιλιόμετρα την ώρα)
Καταστροφικός τυφώνας περισσότερα από 54 μέτρα το δευτερόλεπτο (ή περισσότερα από 194 χιλιόμετρα την ώρα)

Η λιβελούλη που δεν κουράζεται ποτέ!

H Pantala flavescens είναι η πραγματικά ακούραστη λιβελούλη

Πετάει από ήπειρο σε ήπειρο χωρίς καμία στάση.
Πολλά πουλιά και έντομα μεταναστεύουν από ήπειρο σε ήπειρο, όμως πρωταθλήτρια μεταξύ των εντόμων ανακηρύσσεται μια μικροσκοπική λιβελούλη, που ακούραστα πετάει πολλές χιλιάδες χιλιόμετρα πάνω από ωκεανούς, καθώς μεταναστεύει από στεριά σε στεριά.


Η ανάλυση
Ομάδα βιθολόγων, με επικεφαλής την επίκουρη καθηγήτρια βιολογίας Τζέσικα Γουέαρ του Πανεπιστημίου Rutgers των ΗΠΑ, ανέφεραν ότι ένα είδος λιβελούλης, η Pantala flavescens, παρά το μικρό μέγεθός της (δεν ξεπερνά τα τέσσερα εκατοστά), ταξιδεύει εντυπωσιακά μεγάλες αποστάσεις.

Αυτή η ταξιδιάρα λιβελούλη μπορεί να εντοπισθεί από το Τέξας, τον Καναδά και τη Νότια Αμερική ως την Ινδία, την Κορέα και την Ιαπωνία. Οι επιστήμονες έκαναν γενετική ανάλυση παίρνοντας δείγματα του εν λόγω είδους εντόμου από πολύ απομακρυσμένες μεταξύ τους περιοχές και βρήκαν μεγάλη ομοιότητα στα γονίδιά τους, που μπορεί να εξηγηθεί μόνο αν το έντομο κάνει τόσο μακρινά ταξίδια, δημιουργώντας έτσι μια κοινή παγκόσμια πηγή γονιδίων. Είναι η πρώτη φορά που οι επιστήμονες βασίζονται στα γονίδια για να εξάγουν συμπεράσματα σχετικά με το πόσο μακριά ταξιδεύουν τα έντομα.

Το μυστικό
Όσον αφορά το μυστικό της, η συγκεκριμένη λιβελούλη εκμεταλλεύεται τον άνεμο, ακόμη και έναν τυφώνα, για να την μεταφέρει άκοπα σε μεγάλες αποστάσεις, πετώντας συχνά σε υψόμετρο άνω των 1.000 μέτρων. Λιβελούλες έχουν παρατηρηθεί ήδη να διασχίζουν τον Ινδικό Ωεκανό από την Ασία στην Αφρική. Το κάνουν μια φορά τον χρόνο, φεύγοντας από ένα ξηρό μέρος για ένα πιο υγρό. Αρκετές πεθαίνουν καθ' οδόν, αλλά μερικές τα καταφέρνουν και το είδος τους επιβιώνει. Ορισμένες μάλιστα κάνουν τεράστια ταξίδια χωρίς καμία στάση ενδιάμεσα. 'Αλλες κάνουν στάσεις σε απομονωμένα νησιά στο μέσο των ωκεανών, όπου ζευγαρώνουν και εναποθέτουν τα αυγά τους.

Οι νεογέννητες λιβελούλες σύντομα ακολουθούν τους γονείς τους στα τολμηρά διηπειρωτικά ταξίδια. Μέχρι σήμερα οι πεταλούδες μονάρχες θεωρούνταν τα έντομα που έκαναν τις πιο μακρινές μεταναστεύσεις, ταξιδεύοντας περίπου 8.000 χιλιόμετρα για να πάνε στον προορισμό τους και να επιστρέψουν. Όμως η λιβελούλη καταρρίπτει άνετα αυτό το ρεκόρ, κάνοντας 14.000 έως 18.000 χιλιόμετρα. Από την άλλη, δεν είναι όλες οι λιβελούλες τόσο ικανές. Υπάρχουν μέλη της οικογένειας αυτών των εντόμων που δεν αφήνουν ποτέ τη λιμνούλα όπου γεννιούνται! Η ανάλυση δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «PLoS ONE».

http://www.tovima.gr/science/medicine-biology/article/?aid=781574

Το τηλεσκόπιο Hubble ανακαλύπτει τον μακρινότερο γαλαξία του σύμπαντος!

Οι αστρονόμοι ανακάλυψαν, με τη βοήθεια του διαστημικού τηλεσκοπίου «Χαμπλ», ένα γαλαξία που βρίσκεται σε απόσταση 13,4 δισεκατομμυρίων ετών φωτός από τη Γη. Είναι ο πιο μακρινός που έχει ποτέ εντοπισθεί στο σύμπαν, σπάζοντας το προηγούμενο ρεκόρ, που έως τώρα κατείχε ο γαλαξίας EGSY8p7, σε απόσταση 13,2 δισεκατομμυρίων ετών φωτός.

Ο γαλαξίας GN-z11, που βρίσκεται στην κατεύθυνση του αστερισμού της Μεγάλης 'Αρκτου, είναι ορατός μόλις 400 εκατ. έτη φωτός μετά τη δημιουργία του σύμπαντος με την «Μεγάλη Έκρηξη» (Μπιγκ Μπανγκ). Κατά πάσα πιθανότητα ανήκει στην πρώτη γενιά γαλαξιών που υπήρξαν.

Ο γαλαξίας είναι 25 φορές μικρότερος από τον δικό μας και η συνολική μάζα των άστρων του είναι μόλις το 1% του δικού μας γαλαξία. Όμως αναπτύσσεται γοργά, δημιουργώντας νέα άστρα με ρυθμό 20 φορές μεγαλύτερο από ό,τι κάνει ο δικός μας σήμερα. Γι' αυτό, άλλωστε, είναι τόσο φωτεινός, ώστε να καταστεί εφικτό να παρατηρηθεί.

Τα χαρακτηριστικά που διακρίνουν την ομίχλη από τα σύννεφα

Μεταξύ σύννεφου και ομίχλης, τουλάχιστον σε ότι αφορά τη φυσική τους σύσταση, υπάρχει πολύ μικρή διαφορά καθώς και τα δύο αποτελούνται από μικροσκοπικά υδροσταγονίδια που αιωρούνται στον αέρα.
 Η ομίχλη όμως σχηματίζεται κοντά ή πάνω από τις επιφάνειες θάλασσας ή ξηράς, ενώ τα σύννεφα σχηματίζονται σε μεγάλα ύψη. Η βασική διαφορά μεταξύ ομίχλης και σύννεφου είναι ο τρόπος σχηματισμού και ο τόπος που εμφανίζονται, παρά τη σύστασή τους και την όψη τους. Σύννεφα σχηματίζονται όταν θερμότερες κι ελαφρύτερες αέριες μάζες, ανεβαίνουν προς ανώτερα ατμοσφαιρικά στρώματα με συνέπεια να ψύχονται (αδιαβατικά) και όταν φθάσουν στο σημείο συμπύκνωσης, να συμπυκνώνονται οι υδρατμοί που περιέχουν και να σχηματίζονται μικροσκοπικά υδροσταγονίδια που συνθέτουν το σύννεφο.

Μεταξύ σύννεφου και ομίχλης, τουλάχιστον σε ότι αφορά τη φυσική τους σύσταση, υπάρχει πολύ μικρή διαφορά καθώς και τα δύο αποτελούνται από μικροσκοπικά υδροσταγονίδια που αιωρούνται στον αέρα. Η ομίχλη όμως σχηματίζεται κοντά ή πάνω από τις επιφάνειες θάλασσας ή ξηράς, ενώ τα σύννεφα σχηματίζονται σε μεγάλα ύψη. Η βασική διαφορά μεταξύ ομίχλης και σύννεφου είναι ο τρόπος σχηματισμού και ο τόπος που εμφανίζονται, παρά τη σύστασή τους και την όψη τους. 

 Σύννεφα σχηματίζονται : όταν θερμότερες κι ελαφρύτερες αέριες μάζες, ανεβαίνουν προς ανώτερα ατμοσφαιρικά στρώματα με συνέπεια να ψύχονται (αδιαβατικά) και όταν φθάσουν στο σημείο συμπύκνωσης, να συμπυκνώνονται οι υδρατμοί που περιέχουν και να σχηματίζονται μικροσκοπικά υδροσταγονίδια που συνθέτουν το σύννεφο.

Ομίχλες σχηματίζονται: όταν η αέρια μάζα ψύεται λόγω επαφής με ψυχρότερη επιφάνεια ή λόγω ανάμειξης με ψυχρότερο αέρα ή όταν πολύ ψυχρός αέρας έλθει σε επαφή με θερμή υδάτινη επιφάνεια οπότε με την εξάτμιση που δημιουργείται το εξατμιζόμενο νερό συμπυκνούται και σχηματίζεται η ομίχλη. Ο σχηματισμός της ομίχλης όπως και του σύννεφου προϋποθέτει συμπύκνωση των υδρατμών.

Αόρατα δακτυλικά αποτυπώματα

Βρετανοί επιστήμονες ανέπτυξαν μια νέα τεχνική για την καταπολέμηση του εγκλήματος που θα έκανε ακόμα και τον Σέρλοκ Χολμς υπερήφανο. Με τη μέθοδο αυτή η αστυνομία έχει τη δυνατότητα να εντοπίζει δακτυλικά αποτυπώματα ακόμα και σε σφαίρες τις οποίες έχει σκουπίσει ένας εγκληματίας προκειμένου να κρύψει τα ίχνη του.

 Η τεχνική δημοσιεύεται στην επιστημονική επιθεώρηση Journal of Forensic Sciences. Οι αρχές σε Βρετανία και τις ΗΠΑ χρησιμοποίησαν τη μέθοδο για να μελετήσουν ξανά τρεις ξεχασμένες υποθέσεις, συμπεριλαμβανομένης μιας αμερικανικής διπλής δολοφονίας, με την αστυνομία να είναι αισιόδοξη πως θα κατορθώσει να τις εξιχνιάσει τελικά με τη χρήση της νέας τεχνικής.

Ο φυσικός που ανέπτυξε την τεχνική, Dr John Bond από το Πανεπιστήμιο του Leicester αναφέρει «πως ειδικά σε μία περίπτωση υπήρξαν αρκετά στοιχεία που θα μπορούσαν να οδηγήσουν στον εντοπισμό του παραβάτη». Η συμβατική μέθοδος λήψης δακτυλικών αποτυπωμάτων χρονολογείται από τις αρχές του 1900 και περιλαμβάνει τη δημιουργία μιας χημικής αντίδρασης με τον ιδρώτα που μένει σε ένα αντικείμενο προκειμένου να δημιουργηθεί εικόνα διαθέσιμη για την αστυνομία. Όμως, εάν ένας εγκληματίας σκουπίσει τον ιδρώτα, τότε παραμένει στην επιφάνεια του αντικειμένου λίγη ποσότητα για τον προσδιορισμό της ταυτότητας με τη συμβατική μέθοδο και ουσιαστικά δεν είναι δυνατή η δημιουργία της απαραίτητης εικόνας.

Η νέα τεχνική επιτρέπει στην αστυνομία...

Τοξικός αέρας από καθαριστικά, αποσμητικά και αιθέρια έλαια

Δεν σκοτώνει μόνο το κάπνισμα, χιλιάδες ζωές χάνονται κάθε χρόνο στις δυτικές χώρες από τον τοξικό αέρα των σπιτιών λόγω προϊόντων οικιακής χρήσης (από τα μπόιλερ και τα καθαριστικά μέχρι τα αρωματικά κεριά και τα αποσμητικά χώρου).

Σύμφωνα με μια βρετανική έκθεση από επιστήμονες του Royal College of Physicians και του Royal College of Paediatrics and Child Health, η ρύπανση του αέρα του σπιτιού μπορεί να ευθύνεται για περίπου 100.000 θανάτους κάθε χρόνο στην Ευρώπη.

Η σημαντική αυτή έκθεση αποδίδει τον κίνδυνο και στο γεγονός ότι πολλά σπίτια σήμερα είναι κατασκευασμένα έτσι ώστε να μην ανανεώνεται εύκολα ο αέρα για να γίνεται εξοικονόμηση ενέργειας. Επειδή δεν αερίζονται και τοποθετούνται σύγχρονα κουφώματα που κλείνουν αεροστεγώς, ο τοξικός αέρας παγιδεύεται στο σπίτι.

Οι ρύποι προέρχονται από πολλές πηγές, από προϊόντα κουζίνας, ελαττωματικά μπόιλερ, τζάκια, εντομοκτόνα, αποσμητικά χώρου, αρωματικά κεριά, ορισμένα αιθέρια έλαια και καθαριστικά. Τα οικιακά σπρέι συχνά περιέχουν οργανικές πτητικές ενώσεις (Volatile organic compounds ή VOCs), που αρχικά είναι σε μορφή στερεού ή υγρού αλλά στη συνέχεια εξατμίζονται. Σ’ αυτά πρέπει να προστεθεί και το ραδόνιο ένα ραδιενεργό αέριο που είναι αυξημένο σε ορισμένες περιοχές.